Μαντί...με σπανάκι

H σημερινή ανάρτηση έχει αμιγώς άρωμα Ανατολής και αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα...Είναι τόσο απλό και πολύπλοκο ταυτόχρονα...αισθητικά ατημέλητο, αλλά και ιδιαίτερα προσεγμένο μαζί...Είναι τα μαντί! Τα ραβιόλια ή αν θέλετε τα dumplings της Ανατολής.

Δε θα σταθώ καθόλου στην προέλευσή τους, καθώς υπάρχουν πάμπολλες παραλλαγές ανάλογα με τον τόπο παρασκευής τους...Θα σταθώ όμως στο γεγονός ότι ένα μικρό τετραγωνισμένο κομματάκι ζύμης, ένα μικρούτσικο κομματάκι κιμάς και μία γερή δόση δροσερού γιαουρτιού μπορούν να δημιουργήσουν ένα φαγητό τόσο γευστικό, που όποιος το δοκιμάσει μία φορά σίγουρα θα γίνει φανατικός θαυμαστής του. Όσο λοιπόν χρονοβόρο και αν είναι στην παρασκευή, λόγω του μικρού μεγέθους των μαντί, αξίζει να το δοκιμάσετε. Διάβασα μάλιστα πως σύμφωνα με ένα τούρκικο θρύλο, για να θεωρηθεί μία κοπέλα άξια νοικοκυρά, θα έπρεπε τα μαντί που θα έφτιαχνε να είναι τόσο πολύ μικρά, ώστε να χωράνε 40 από αυτά πάνω σε μία κουταλιά! Η δική μου εκδοχή, την οποία και δοκίμασα στην Κωσταντινούπολη, γίνεται με σπανάκι, δίνοντας στο πιάτο μία ακόμα πιο ιδιαίτερη γευστική νότα. Πάμε λοιπόν να δούμε τη διαδικασία και τα υλικά μας...

Υλικά

 

Για τη ζύμη

3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 αβγά

1/3 κούπας σπανάκι πολτοποιημένο

1/4 κούπας χλιαρό νερό

μία πρέζα αλάτι

 

 Για τη γέμιση

100 γραμ. κιμάς μοσχαρίσιος

100 γραμ. κιμάς χοιρινός

1/2 κρεμμύδι τριμμένο

λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό

1 κουτ. γλυκού πάπρικα καπνιστή

αλάτι & πιπέρι

 

Για τη σάλτσα γιαουρτιού

200 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό

1 κουτ. σούπας λάδι

1κουτ. γλυκού ξύδι

1 σκελίδα σκόρδου

1/4 κούπας χλιαρό νερό

2 κουτ. σούπας βούτυρο

1 κουτ. γλυκού πάπρικα καπνιστή

1 κουτ. γλυκού σουμάκι 

2 κύβους βοδινού για το βράσιμο

Εκτέλεση

Σε μία λεκάνη κοσκινίζουμε το αλεύρι και δημιουργούμε μία λακούβα στη μέση. Εκεί ρίχνουμε τα αβγά μας ελαφρά χτυπημένα, το αλάτι και το  σπανάκι, το οποίο μπορεί να είναι είτε φρέσκο, είτε καταψυγμένο, το οποίο έχει σοταριστεί και έχει πολτοποιηθεί στο πολυμίξερ. Προσθέτουμε και το νερό και αρχίζουμε να ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μία ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια και να είναι αρκετά ελαστική. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο ακόμα αλεύρι. Χωρίζουμε το ζυμάρι μας σε τρεις ισομεγέθεις μπάλες και τις αφήνουμε σκεπασμένες με μία πετσέτα να ξεκουραστούν για περίπου 15 λεπτά.

Στο μεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμισή μας, βάζοντας σε ένα μπολ τον κιμά, το τριμμένο κρεμμύδι, το μαϊντανό, την πάπρικα, αλάτι και πιπέρι. Πλάθουμε το μίγμα μας μέχρι να ομογενοποιηθούν όλα τα υλικά και αφήνουμε στην άκρη. Αλευρώνουμε μία επίπεδη επιφάνεια και αρχίζουμε με τον πλάστη μας να ανοίγουμε σε λεπτό φύλλο τη πρώτη ζυμαρένια μπάλα. Χωρίζουμε το φύλλο μας σε ίσα, όσο μπορούμε, μικρά τετράγωνα περίπου 2*2 εκατοστών και τοποθετούμε στη μέση του καθενός μια πολύ μικρή ποσότητα από το μίγμα του κιμά μας (βλέπε φωτογραφία). Μόλις τελειώσουμε αρχίζουμε να διπλώνουμε το καθένα ξεχωριστά, ενώνοντας στη αρχή τις γωνίες ανά δύο και μετά όλες μαζί στο κέντρο. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία και για τα επόμενα δύο φύλλα της ζύμης μας. 

Τοποθετούμε όλα τα μαντί μας σε ένα ταψί με λαδόκολλα ή σε ένα βουτυρωμένο ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180^oC για περίπου 10 λεπτά. Στο μεταξύ σε μία κατσαρόλα βράζουμε νερό προσθέτωντας τους 2 κύβους ζωμού βοδιμού. Μόλις βγάλουμε τα μαντί μας από το φούρνο, τα ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα και βράζουμε για περίπου 5 λεπτά. Τα σουρώνουμε και τα βουτυρώνουμε ελαφρά. Για τη σάλτσα μας αραιώνουμε το γιαούρτι μας με χλιαρό νερό και προσθέτουμε το λάδι, το ξύδι, μία τριμμένη σκελίδα σκόρδου, αλάτι και πιπέρι. Τοποθετούμε τα μαντί μας σε ένα μεγάλο πιάτο, ρίχνουμε τη σάλτσα γιαουρτιού και έπειτα τα περιχύνουμε με το βούτυρο, που έχουμε προηγουμένως λιώσει αναμιγνύοντας μέσα σε αυτό και την καπνιστή πάπρικα. Πασπαλίζουμε με αρκετό σουμάκι και σερβίρουμε. 

Σημείωση: Μπορούμε να παραλείψουμε το ψήσιμο των μαντί στο φούρνο και να τα βράσουμε απλά, αλλά κατά τη γνώμη μου έτσι αποκτούν περισσότερη γεύση. Το σκόρδο στη σάλτσα γιαουρτιού είναι επίσης προαιρετικό, ενώ μπορούμε να πασπαλίσουμε στο τέλος εκτός από σουμάκι και λίγο αποξηραμένο δυόσμο.

Εις το επανιδείν!